-Sjálfsmorð Kúbeins-
Mér skilst að í dag séu nákvæmlega tíu ár síðan Kurt Cobain tók sitt eigið líf, sorglegur atburður. Hann er jafnvel ennþá sorglegri í ljósi þess að þetta varð þess valdandi að hin hæfileikalitla Courtney Love hefur fengið að vaða uppi með sína tónlist og almennan vandræðagang, auk þess sem Cobain hefur orðið með ofmetnari tónlistarmönnum allra tíma eftir að hann ákvað að skjóta sig í hausinn. Mér finnst reyndar margt af því sem drengirnir í Nirvana gerðu mjög gott, en ég er samt á þeirri skoðun að megnið af þeirra tónlist er ekkert sérlega merkileg, mörg rokkbönd frá sama tímabili voru að gera miklu betri tónlist….að mínu mati.
Hins vegar var Cobain mikill aðdáandi REM og góður vinur Michael Stipe og það hlýtur að teljast góður kostur. Auk þess átti Cobain þann draum heitastan að gera plötu í anda Automatic for the people, en eins og flestir vita er það ein allra besta plata tíunda áratugarins…í það minnsta.
Fór á stórmyndina The Passion of the Christ í gær ásamt bróður mínum og Ívari félaga hans. Eins og bróðir minn benti réttilega á þá var hópurinn sem fór á myndina um margt undarlegur. Einn félagi í ásatrúarfélaginu, einn tilvonandi kaþólikki og einn helber trúleysingi.
Myndin sem slík er bara nokkuð flott, en hún hafði á engan hátt afgerandi áhrif á mitt líf. Ég fékk enga sérstaka löngun til að fara að játa einhverjar alvarlegar syndir (ekki það að ég viti til þess að ég eigi eitthvað slíkt í pokahorninu) og þaðan af síður tók ég upp á þeim leiðinlega ósið að látast í miðri filmsýningu. Ég hef reyndar verið að velta því fyrir mér undanfarið hvort þetta sé eina myndin þar sem fólk hefur látist í miðri sýningu. Ég einhvern veginn leyfi mér að efast um að þetta sé í fyrsta skipti sem einhver lætur lífið í bíó. Það hefur eflaust einhver andast á Pretty woman eða Sleepless in Seattle án þess að maður hafi sérstaklega fengið fregnir af því.
Það sem fór kannski hvað mest í taugarnar á mér var þegar við vorum að labba útúr salnum, þá stóðu þar einhverjir skósveinar Gunnars í Krossinum eða einhverra slíkra samtaka og dreifðu bæklingum…hvaða rugl er það? Ég sagði nú bara kurteislega nei takk þegar mér var réttur einhver bæklingur.
Ég vil reyndar nota tækifærið og biðja Sævar Helga afsökunar á því að hafa gleymt að bjóða honum með okkur í bíó. Vona að hann geti með tíð og tíma fyrirgefið okkur þessa yfirsjón.
Í gær tóku svo Kóngarnir æfingaleik við Strumpana í logni og kulda í Hafnarfirði. Lokatölur urðu 6-3 okkur Kóngum í vil. Sjálfur náði ég einungis að spila ca. 15 mínútur af leiknum, sökum leiðinlegs bakverks sem plagar mig þegar ég hleyp. Það hlýtur að lagast.
Svo styttist í páskana, en það gerðist einmitt á páskadag að Jesús sigraði dauðann og reis upp eftir að hafa verið hýddur og loks krossfestur á föstudaginn langa eins og frægt er orðið. Svo leyfir maður sér að væla eftir erfiða helgi.
Góðar stundir.